We hadden lekker geen wekker gezet werden dan ook wakker om half 9. Niet helemaal uitgeslapen van alle indrukken, maar dat komt wel...

Gelukkig konden wij, nog slaapdronken, lekker in bed ontbijten met een croissantje die wij de avond ervoor van Javas hadden meegenomen, lekker wakker worden hoor!

Floor besloot nog even te blijven liggen en Cynthia ging zich klaarmaken. Zij werd opeens verrast door bezoek... Moses en nog drie andere mannen. Moses kwam z'n spullen halen, een andere man kwam onze wifi fixen, en wat die andere twee kwamen doen, is tot op de dag van vandaag nog steeds een raadsel... Ze stonden in de deuropening en zeiden alleen maar steeds "hallo". Toen Moses wegging, zei hij tegen die andere mannen dat ze ook weg moesten gaan. We hebben ze hierna niet meer gezien...

Nadat Floor zich ook had klaargemaakt, gingen wij opzoek naar Joy om haar te vertellen dat wij haar en haar zus Sanyu de volgende dag meewilden nemen voor een leuk dagje weg. Onderweg kwamen er kinderen naar ons toe die vertelde dat Joy naar huis was. Het leek ons erg onwaarschijnlijk en we besloten naar de "huismoeder" te gaan om dit na te vragen. We moesten haar overigens ook nog vragen of we Joy en Sanyu meemochten nemen, omdat wij Maria niet konden vinden.

De huismoeder vertelde ons dat Joy waarschijnlijk bij het huis was van Maria. Gelukkig was dit huis ook op het project en hadden wij gelijk twee vliegen in één klap... Toen wij aankwamen bij het huis van Maria zagen wij Joy met een soort bezempje de tuin van Maria vegen, ze was super verbaasd ons te zien en dat was Maria ook toen zij Joy zag in haar tuin. Maar wat een liefde heeft deze vrouw voor de kinderen!

Joy stopte met schoonmaken en liep met ons mee naar ons thuis. Opeens kwamen er 6 ganzen blazend aangerend om ons aan te vallen. Wij hadden net een nacht in het wild geslapen, maar wij renden keihard weg voor de ganzen. Joy moest erg hard lachen, pakte een paar kiezels en gooide deze richting de ganzen. Het werkte. De ganzen vertrokken en wij konden rustig onze weg vervolgen...

Onderweg vertelde Joy dat andere kinderen tegen haar gezegd hadden dat wij weer terug waren gegaan naar Nederland. Zij vertelde dat zij hierom de hele nacht had gehuild... Arm schatje! Wij verzekerde haar dat wij nóóit weg zouden gaan zonder haar gedag te zeggen...

Onderweg naar ons huisje hebben wij ook nog een filmpje gemaakt van het project waarbij Joy ons rondleidt: in de dormitory en in de verschillende ruimtes van het schoolgebouw.

Eenmaal bij ons huisje werd gestart met een drankje en wat Pringles en hierna ontstond er een heuse dansbattle! Volgens ons komen die kinderen echt dansend de (baar)moeder uit, haha! Ze moest regelmatig lachen om onze dansmoves...

Hierna kwam Mikado tevoorschijn. Ze heeft ons tijdens de twee potjes flink ingemaakt... Beginnersgeluk? Nee, ze deed het gewoon erg goed!

Hierna hebben wij een ander spelletje gepakt van het buitenspeelgoed. Het doel was om zoveel mogelijk balletjes op het hesje van de ander te gooien. Degene die als eerste zijn balletjes kwijt was, had gewonnen.

Het spelletje werd fanatiek gespeeld en we allemaal tegen elkaar gespeeld. Joy vond het PRACHTIG! En wat een lach kwam er op haar gezicht tevoorschijn... Een lach waar je alles voor over zou hebben!

Na alle fysieke inspanningen hebben we nog armbandjes gevlochten van het wol dat wij uit NL hadden meegenomen, super leuk! Wij allebei eentje voor Joy gemaakt en zij voor ons... Schattig hè?!

Daarna was het dinertijd voor Joy. We hebben haar naar de dormitory gebracht. We hebben daar met haar en haar zus afgesproken dat wij hen morgenochtend na de kerkdienst (half 11) komen ophalen.

Wij zijn lekker met een theetje in bed gaan liggen en hebben een inhaalslag gemaakt aan het schrijven van onze blogs.

En daarna lekker gaan slapen... Tot morgen!